Bırakıp gitmişti kadın adamı;
Yalvaran gözlerle “Gel” dedi adam!
Başına yıkıldı dünyanın damı;
Bu yangının sonu “Kül” dedi adam!
Yalnızdı, hayattan bıkmış gibiydi;
Bütün köprüleri yakmış gibiydi;
Gökte zamansızlık hangi noktada?
Elindeyse yıldız yıldız hecele!
Hüküm yazılıyken kara tahtada
İnsan yine çare arar ecele!
Gençlik... Gelip geçti... bir günlük süstü;
Devamını Oku
Elindeyse yıldız yıldız hecele!
Hüküm yazılıyken kara tahtada
İnsan yine çare arar ecele!
Gençlik... Gelip geçti... bir günlük süstü;
Bir mü'min ancak Allah-cc-a kul olur İbrahim bey. Kullara kul olmak veya kulların arzularına ram olup onlarda fani olmak izzetli bir mü'min için söz konusu olamaz. Zira böyle bir tavır zilletin ta kendisidir. Yani her şeye kıymeti nispetinde kamet etmek gerekir vesselam.
Hayırlı ve meşru muhabbetler dilerim.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta