Bırakıp gitmişti kadın adamı;
Yalvaran gözlerle “Gel” dedi adam!
Başına yıkıldı dünyanın damı;
Bu yangının sonu “Kül” dedi adam!
Yalnızdı, hayattan bıkmış gibiydi;
Bütün köprüleri yakmış gibiydi;
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla