Bırakıp gitmişti kadın adamı;
Yalvaran gözlerle “Gel” dedi adam!
Başına yıkıldı dünyanın damı;
Bu yangının sonu “Kül” dedi adam!
Yalnızdı, hayattan bıkmış gibiydi;
Bütün köprüleri yakmış gibiydi;
Yorgundu, savaştan çıkmış gibiydi;
Beni harap eden “Gül” dedi adam!
Neden bozuldu ki yar ile aran?
Neden kabuk tutmaz kanayan yaran?
Söyle, nedir senin kalbini kıran?
Düşündü, düşündü, “Dil” dedi adam!
Gördüm ki korkudan titriyor tenin,
Yalnızlık moduna girmiş bedenin,
İstersen yanında kalayım senin,
Yutkundu, yutkundu “Kal” dedi adam!
Dedim ki derdini uyutmaz mısın?
Seni terk edeni unutmaz mısın?
Kalbi başka aşkla avutmaz mısın?
“Coşari aşkına kul” dedi adam!
17.06.2020/Samsun
Kayıt Tarihi : 17.6.2020 08:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hayırlı ve meşru muhabbetler dilerim.
TÜM YORUMLAR (1)