gördüğün bütün sıradağları ben dizdim
okyanus benim mavi benim
güneş benim ay benim
dünyanın ta kendisiyim
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
var olan gerçeği aramak nerelere götürüyor insanoğlunu .
tebrikler...
Adeta bana mevlana yı hatırlattınız. Ne kadarda doğru ifade ediyorsunuz efendim. Kutluyotum.
TEBRİKLER SELÇUK KARDEŞ KALEMİN VAR OLSUN.
Kısa şiirlere çok güzel anlam yüklendiröeleri yapıyorsunuz.Kutluyorum kaleminizi.Saygılarımla...
Harika espiri.. Noktaları noktalayan çalışmanı kutlarım.
valla doğru..
çok güzeldi.......çok......saygılar
Batlamyuscu mantık. Bu psikozda çıkılmalı. Biz evrensel oluşumun kayıtladığı ve bu kayıtlılıkla özgürlük var eden bilmeyiz. Aksi halde hayeller var edip hayallede boğulan zavallılık değiliz. Senin olduğu kadar güneşte, o, biz, siz,ve mars vs. de yararlanıyorsa bil ki senin etrafında dönmüyor. Mutluluk bu sonsuzlukta. Benliğe gömülmüş Napolyon kompleksi, ve egoist yanılsamalarda değil. Evet çalışma üçyüzalmışlık fasit daidre.
Neden uzun eleştirdim. Bir duygu algısı bravo güzeldi diyemezmiydim. Hayır. bir eser sadece duygu algı şişirmesi verirken başka şeylerde, bizi biz yapan, şaşmalar ve iğnelemeler fikirler de vermeli. Dolmuşa gelmiş duygulardan kaçınılmalı.
Bu çalışma bir eleştiri olarak ele alınmış olsa idi fevkalade olacakmıştı kanımca....
Saygılarla...
Harika..Evet herşey Ben/sen den ibaret..Yoksa hayat ne????
kutlarım....
kendine güvenmek... işte bu !
Bu şiir ile ilgili 12 tane yorum bulunmakta