Kaybolduk sevda çiçeklerinin tarlalarında
Gözyaşlarımızla suladıkça bu tarlayı
Biz de görünmez olduk içinde
Yok olduk tüm fani gözlerden
Bir kendimiz kaldık
Bir de bizi yaradan.
O ise sorgulamadan
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta