Büyüdükçe, kaybediyoruz
Sahip olduğumuz her şeyimizi
Masumluğumuzu
Duygularımızı
Korkusuzluğumuzu
Cesaretin üzerini düşünceler örtüyor
Ne sen benim anlamadığım kadar derin
Ne ben anladığın kadar sığ
Ne kendini başkalarına anlattığın kadar
Hadi saklambaç oynayalım
Sen saklan ben seni bulayım...
Uzun yıllar öncesi,okulun bahçesindeki
Tıpkı çocukluğumuzdaki gibi
Ben aşklarımı yalnız yaşarım
Karanlık gecelerde ay ışığında
İki kadeh ve güzel bir melodi eşliğinde
Kadehin birisini hep boş bırakırım
Hani yeni gitmişte yanımdan
Beyaz bir sayfaya
Beyaz bir mürekkeple, duygularımı yazdım
Göremezsin
Sen Üzerini karala
Nasılsa kalır izleri altında
Başlangıçta,
Her şey o kadar güzel olur ki
Tüm yeni başlangıçlar gibi.
Çünkü,
Bilinmeyen dir
Neydi bağlayan, bizi birbirimize
Ne bu; Bu kadar yoğun, bu kadar bitmeyen
Ne ülkemiz aynı,ne dinimiz, ne uyruğumuz...
Aynı değilken hiç biri
Neydi aramızdaki bitemeyen bu sevgi
Nasıl sevdim seni bu kadar
Bir delinin
Dipnotlarında buldum kendimi
Hey sen
Uğraşma benimle …
Ruhunu yıka
Yıkada arın içindeki kininden
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!