Yonca Dur Şiirleri - Şair Yonca Dur

Ben küçükken...
Hiç benim bisikletim olmadı.

Saçlı bebeklerim oldu
Kitaplarım oldu; Kemalettin Tuğcu'nun
Sevimli hayalet kespırla büyüdüm ama

Bana bir avuç mutluluk getirin
Koklayayım
Ve birkaç gülümseyen yüz
Kalmışsa sağdan soldan.
Unuttum
Hatırlayayım.

Aşk adınaydı her şey
Ama hiç anlamadın

Aşka söz vermiştim
Uzun yıllar önce

Bir sarkaçın salınımına takılı aklım
Mesafe başımı döndürüyor
Gözlerimde güneş tutulması
Bir kalıp buz zaman aklımda hapis
Karanlık bir tünel sözler sağır edici
Ellerimi geri cekiyorum

Öldürdüm- düşlerimi
Gerçeklerle...

Bir boy büyük geldi
İçimdeki senli umutlar
Bol geldi

Şiir...
Bir düştür
Bir yaşam
Yaşama sevinci
Yaşama nedenidir
Nefes almak

Masal bitti
Her masal gibi mutlu sonla bitti

Ve gökten üç elma düştü
İkisi tam kahramanlarımızın kafasına
Başları göğe mi erdi

Benim duygularım aşk
Dokunuşlarım aşk

Bakışlarım aşk
Dudaklarımdaki ateş
Aşk...

Gece Anne hep karanlık
Yok iki adım ötesi
Hiç bir şeyi bilmiyorum
Göremiyorum korkuyorum

Kalbim Anne

Mevsimler kıştı

Yağmurdan Kardan

Üşümüştü ellerim