Yolun Sonunda Şiiri - Seyrani Göl

Arkamda kaldı
dar sokakların gölgesi,
taş duvarın suskunluğu,
ve o küçücük aralıktan sızan umut.

Artık biliyorum:
Çıkmaz diye bir şey yok,
sadece henüz görmediğimiz kapılar var.

Yürüdükçe,
adımlarım kendi yolunu çizdi;
ve ben anladım ki
çıkış, bir yer değil,
bir hâl.

Şimdi,
gökyüzü önüme serili,
rüzgâr saçlarımı karıştırıyor
ve ben her nefeste
kendime biraz daha yaklaşıyorum.
S.GÖL