Çığlık çığlığa yalnızım sarayımda, açılmadan bir an ağızım
Sessizliğim yankılanıyor, açsam sanki fışkıracak gibi gözlerimden
Nasıl bir lanetidir bu, üzerimdeki tılsımın
Çırpındıkça sıkılaşır, sıkıldıkça çırpındırır.
Yok bir lahza nefes almaya, şöyle dursun refah ile uzlaşma
İyi kötü her yolun sonu iken ebed, her bir fikrim birbirinden müebbet.
Edeben ihtiyat ve ihtimam hasıl et bu fasılda ey insanlık!
Zira yokluğun öz borcu, varlığa mekân olup bertaraf olmak.
Ne canlar yandı ne yangınlar söndü dünden geleceğe.
Her sönüş birine her yangın binlercesine düştü.
Her nizamı birbirine orantılı dünyada
Bunaldığın kadarın refahını görmediysen
Kim bilir ne elim bunaltılar çökecek daha tepemize
Ve bitecek, hayat kabarık refah borcunu ödeyince
Kayıt Tarihi : 28.2.2025 03:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir öyledir bir böyle... Ya öyledir ya da böyle.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!