Yolun Sonu Görünüyor…
Diyorlar
Her Gördüğüm Yolun Sonu,
Başına Bağlanıveriyor.
Acaba Biz mi?
Başlangıca Dönmek İçin,
Çıkıyoruz Uzunca Yollara.
Binlerce Arabalar Trafik Işıkları,
Ve Milyonlarca Kural
Bide Görmediğimiz,
Milyarlarca
Camımıza Çarpıp Geçen Sinekler.
Hayat Akıp Gidiyor,
Akıp Giden Sular Misali.
Sular Akıyor,
Biz Akıyoruz,
Son Denilen Başa Dönülen Yollara.
Çırpınan Onca Analar Babalar,
Evlatların Rehaveti
Ve…
Sonsuz Yalnışların Başlangıçlarıyla,
Bir Böceğin,
Tahtaların Arasından,
Korkak Çıkışlarına Benzeyen,
Doğumlarımız…
Ağlarken Birden Güleriz,
Doğuranlara,
Çünkü İnanmayız Ağladığımıza.
Yinede Yaşamak Denilen Şey,
Bir Yağmur Damlasının,
Kadersizce Ateşe Düşmesi Gibidir.
Bir Daha Toprağa Düşmek İçin,
Hayalet Olup Uçmalıdır Gökyüzüne.
Kayıt Tarihi : 11.7.2005 01:04:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!