Yolumuz Ateşe/Güneşe Şiiri - Reyhan Sur

yolumuz ateşe
ateşe hey..
belki marsa
belki güneşe

hangi çölde serap görmez ki insan
neden yanılır bilinç
hasretler neden hep
tanış/tır birbiriyle...
neden hep

çöreklenir de özlemler
çakır dikenler batarsa yüreğimize bir gün
ürperirse yalnızlığımız
kudurursa can sıkıntılarımız
gizler güdülenirse..

darbelenir can

gör o zaman... gör o zaman

alır başını gider korkular
hiç gelmemecesine

ateş içinde su
su içinde ateş oluruz
alevlerle yükselir gördüğümüz düş
ve ateşten bir öpüş
kan yorgunu dudaklarda
tıkayıp ağzını ses (sizliğ) in
nefese el verir nefes

ışıyan düşüncedir güneş dediğin
mars
kor kayaçlarla dolu gayya kuyusu
ya yakınacağız/ savaşıp yanacağız
ya güneş taşları dökülecek
gözlerinin şiir tapınağından/ ıslanacağız...

yolumuz ateşe
ateşe hey..
belki marsa
belki güneşe...

ikisi de yürekte