Yolum Hep Yokuş Geldi Şiiri - Gürbüz Pap ...

Zaman bir saniye tarih seksen dört,
Elim attım taksimattan boş geldi,
Açıldı sinemde dermansız bir dert,
Gözlerimden tane tane yaş geldi,

Görecek ömrüm var çekecek çilem,
Tecellim ne yazmış ben nerden bilem,
Elimi uzattım yaşımı silem,
Gözüm bantlı elime bir kaş geldi,

Bilmem kaç gün sonra açtım gözümü,
Gören ağlar kan içinde yüzümü,
İdrâkim fehmetmez oldu özümü,
Bilemedim başıma ne iş geldi,

Duyanlar görenler koşup geldiler,
Emmi, dayı, kardaş başım sardılar,
Olup bitenleri bir bir sordular,
Hayal meyal her şey bana düş geldi,

Ölen öldü kalan döndü enkaza,
Kader böyle imiş bahane kaza,
Taze bahar idim çıkmadan yaza,
Devroldu devrânım kara kış geldi,

Yıllardır üstümden kalkmadı duman,
Halimce fikredip geçirdim zaman,
Akşamın hayali sabaha güman,
Olmadı yolum hep yokuş geldi,

Hasretle bir düşe eyledim heves,
Gülüp söyledim de içerimde yas,
Derdimi dağlara eyledim kıyas,
Hesap ettim Erciyes’e eş geldi,

Düğün oldu bayram geldi eğlendim,
Gönül verdim bir ahuya bağlandım,
Ayrı düştüm hasretiyle dağlandım,
Gülü bastım şu bağrıma taş geldi,

Uzun gecelerde derin hislendim,
Umutta bezendim düşte süslendim,
Biçare el açıp hakka seslendim,
Sabır ile çilelerim hoş geldi,

(1984 Yılında geçirdiğim trafik kazası üzerine)