Yolum Fırtınalı, Kalbim Senli

Bir yol var uzaklara.
Diyar diyar gidilse.
Susuz kalınsa.
Nefes tükense.
Dönülmez bir yol var önümde.

Sağı harabe, solu virane.
Bir ümit var akıldan kalbe.
Bir de gülüşü var.
Unutulmaz bir kere.

Yol uzun, zaman kısa.
Hayaller sığmaz bu akla.
Gözlerin gitmez benden asla.
Ve geldim sevgi ile ben sana.

Ufukta kara görünse.
Denizin ortasında fırtına çıksa.
Son bir çaba karaya çıkmak için olsa.
Ve sen olsan kurtuluş bana.
Fırtınalar durdurur mu beni?
Gelemeyeyim diye sana.

Yolun çilesi,
Başımda güneşi,
Denizin fırtınası,
Tenimde soğukluğu.

Aldırmam zorluğu,
Giderim üstüne de.
Çekemem sensizliği,
Yaşasa bedenim ölür ruhum.
Eksik kaldım sen diye huzurum.

Elimde papatyalarım.
Aklımda güzel gözlerin.
Fikrimde gülüşün.
Kalbimde sevgin.
Beklerim seni ölene dek her gün.

Ay doğmuş gecelere.
Yıldızlar saçılmış gökyüzüne.
Sevdan düşmüş kalbime.
Sensizim ben her gece.

Sevdim gün doğumunu.
Saçların gün ışığım oldu.
Gülüşün bana yakıştı.
Ellerin ellerimde kalmalı.