Yolu Sevginin Şiiri - Ali Bilecen

Yetmiş üç milleti, sevmekle başlar
Bir bütün görmektir, eli sevginin
İlme hizmet eden, cahili haşlar
Bilmek Fikretmektir, dili sevginin.

Kâinatı, halk eyleyen yaradan
Hiç bir canlı, var eder mi sıradan
Koca orman yanar, tek bir çıradan
Hırsı yok etmektir, yeli sevginin.

Ayırmak; hor görmek, yakışmaz kula
Çiçekle meyvesi, renk verir dala
Noksanlardan tenzih, olan Allah’a(cc)
Dönüp şükretmektir, beli sevginin.

İnsan ömrü, yüz yıl ile sınırda
Mikrop kalmaz, çağlayanda pınarda
Hakka yönel, gençlik denen baharda
Özden zikretmektir, seli sevginin.

Tüm canlılar, bir hikmetle var oldu
Buhar yükselerek, dondu kar oldu
Emek veren derviş, mertebe buldu
Nefsi terk etmektir, zili sevginin.

BİLECENİM; dinle, özlü kelamı
Katla yâd et, dosttan gelen selamı
Ayrı gayri görür, kulların hamı
Kalbi pak etmektir, pili sevginin.