Gecenin karanlığında tam belli olmayan bulutlar tane tane bırakıyor sallanan ağaç yapraklarına doğru damlaları...
Yıldızlar kaybolmuşçasına aratıyor kendini, zamanından beri farkında olmadan edindiğimiz alışkanlık durumundan...
Dağ ve yeryüzü, gökyüzünün devam eden koyu renkli parçaları gibi görünüyor uzaklarda gezdirirken bakışlarımızı.
Kara köklü ağacın dallarındaki yassı ve girintili çıkıntılı şekli ise uzuyor yerden yukarı, temsil etmek için zifiri bulutları.
beklenmedik bir fırtınaydı gelişin...
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Devamını Oku
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta