Kendine gel Şiiri - Nihat Tüzün

Dünya yolculuğunda
Mahrumiyetten korkma,
Darbelere aldırma;
Sana dokunan maraz,
Görünmeyen nimettir;
Kara bulutla gelen,
Şifa yüklü illettir.
Istıraptan yakınma
Canını yakan ateş,
Dirilten eziyettir.
Kabuğunu özünden,
Pasını demirinden,
Kalbini kirlerinden,
Ayıran temizliktir...
İsyan etme bilmeden.
Gece gündüz demeden,
Cehdet ve tevekkül et.
Aczini kederini,
Yalnız Allah’a arzet.
Dayan yalnızca O’na
Dayan yüce Mevlaya
Dua ile hamd ile,
Tutun Rab’bin ipine,
Bırakma sakın; sabret.
Duyar O Semi seni.
Duyar kalpten geçeni.
Yeterki kendini bil;
Ve yeterki Rab’bini.
At üstünden kibrini;
Çıkar bir kenara at,
İsyankar gömleğini.
Bil haddini ve irkil...
Alnını zemine çak;
Sonsuzun huzurunda,
Sonsuz sınırsız eğil...
..