Yolların içinde Şiiri - Ufuk Nazım

Yol uzak yol soğuk,
Yüreğinden vurur yüzüne
Umudun ışkınları…
Önlük siyah, baht kara,
Ama gözlerinden apak ışır
O en guzel gunlerin sıcaklığı…
Kar eridi dereler coşdu,
Yığıldı zamanin molozları
Üstüne hatıraların…
Bir yol kaldı
Birde o yolun
Yılmaz yolcuları…
Işık ışık, yıldız yıldız ağdı
Ardahandan
Dunyanın bütün yollarına…
Üşumüş kalemle defter,
İki mısra arasında kalmış
Soğuktan kavlamış elleri ...
Üzgün sözlere karşı
Uzak bir yokluktan geldi
Ve bildiki yoldur insanı büyüten…
Zenginliğini saçtı gülüşleriyle ısıttı içimizi
Baba oldu, dost oldu
Yolumuzun en direngen yoldaşı oldu…