Yolları Ezenler Şiiri - Yalçın Öner

Bu yollardan nice insanlar geçti;
Kimi zengin, kimi fakir ya da kimi orta direkti.
Çoğu çorak toprağa dikilen cılız fideler gibi,
Kız kuruları gibi kimi, çelimsiz ve ufacık memeli.

Az alırken çok verdi kimi;
Buzağısını dahi emziremezken
Çifte de koşulan sıska ve sütsüz inekler gibi.

Kesimlik cins tavuklar ve cins inekler örneği,
Önüne konulan her yemi tıka basa yedi,
Gece yarısı öğünlerinde duble beslenip,
Teknolojik yöntemler eşliğinde,
Semirdi ha semirdi seçkin olan kimileri de..

Cici köpeklerimiz başlarımızın tacı,
Alaman kurtlarıyla,Terrier İngilizler
Alışveriş merkezlerinin en sükselilerinden,
Market fişine kayıtlı kemik siparişleri verip;
Sıcak evlerimizde pembe rüyalar içinde,
Baytarlar gözetiminde rahat rahat geğirirdi.

Oysa kendi pişirip kendi yiyen
Öz kızanımız Bay Çomar,
Her gece yarısı açlığa defalarca havlayıp,
Karda–buzda ayazda bir kuru kemik için,
Kırk bir çöplüğü tek tek titreyerek gezerdi.

Aç ve sıskaydılar çoğu
Hiç göbekleri de olmadı;
Bu güne kadar ürkütmediler
Cüsse ve giysileriyle de kimseyi.
Para babalarının tosuncukları ise maşallah,
Yılda birkaç kez de olsa şükür allaha;
Lüks arabalarından inip basıp toprağa,
Cüsseleriyle seyredenleri ve
Ayaklarıyla bastıkları yolları bile titretti...

18.01.2004, Ankara