Yollardaki Anlar.. (Yolda kalmışlar anla ...

Boğuk bir ses var gırtlağımda,
geceye lanetler yağdırmadayım.
Bu ayazda, bu kuş uçmaz ufo geçmez yerde,
ben nerdeyim?
Yolların kenarlarındaki otlarla avunuyorum.
Otların ıtırlı kokusu ciğerlerimi besliyor..
Karanlık su sesleri kulaklarımı esir almış,
kamyon uğultularının sarhoşuyum.
Bozuk para gibi harcarken saatleri,
hala parmağımı uzatacağım bir araba geçmedi..
Oto olsa stop yapacağım ama,
oto yokken bu düşünce anlamsız..
Çam ağaçlarını sayıyor, kayalara bölüyorum.
Soğukla topluyor, zamanla çarpıyorum.
Sabrımdan çıkarıyorum.
Hani nerde benim neptünlü kardeşlerim,
Biz de bu uzayın çocuğu değilmiyiz?

Şu dağ o güneşin altından doğdu.
Ana gibi bakıyor şefkatli karanlığı.
Sen ne kocaman, şirin dağsın öyle,
Cici dağ, güzel dağ,
Hadi bir takla at da eğlenelim...

Yağmur musun sen ey damla!
Ne işin var burnumun ucunda tek başına?
Nerde şimşeğin, gürültülü ıslaklığın?
Ben yağmura yağmur mu derim beni ıslatmayınca....

Issız gibi içimdeki koridorlar,
sessiz gibi gözlerim,
gözbebeklerim iri...
Türkü söylerim karşı yoladan kamyon geçer,
şiir söylerim gök gürler,
e.... nasıl anlaşacağız seninle gece?
Ya yut beni, karanlığına sar;
Ya özgür bırak yollarımı gelecek bir arabayı..
Evimi isterim sıcak sıcak,
uykumu isterim,
babamı isterim...
Karanlığını bağrıma saplamış yanlızlığımla
düet yapıyorum.
Ne valsler çiziyor asfaltta,
ne figürler
iyi ki sen varsın gölgem..
Afferim,
hiç ayrılma.
Önümden git, arkamdan gel,
yanımda dur, elimi tut,
gözlerime bak, saçlarımı okşa...
Gölgeler tutulamazlar!
Şansına küs..! ! !

Ey abaküs!
Ne vardı bu saatte yollara düşecek...?
(Selçuk Şahin 1999/Vezirhan-Bilecik)