Yollara Kaldım Şiiri - Mahmut Urkaç

Mecnunum kaybettim,bugün leylamı.
Dalında açmamış,güllere kaldım.
Kimseler anlamaz,bilmez halimi.
Ardından uzanan,yollara kaldım.

Bir soysuza gönül,bağladım niye.
Akarsular gibi,çağladım niye.
Derdimden kahrımdan,ağladım niye.
Zalıma namerde,ellere kaldım.

Sen beni sevseydin,böyle olmazdı.
Bu sevgiye aşka,dağ dayanmazdı.
Gönül bahçemdeki,güller solmazdı.
Yaprağı kurumuş,dallara kaldım.

Bu dert beni yerde,yerde bitirir.
Gözlerimden kanlı,yaşlar götürür.
Yar hasreti birgün,ölüm getirir.
kefenim biçilmiş,sallara kaldım.