Yollara düşenler Şiiri - Mehmet Çiftci

Bir kutsal sevdanın gönül erleri,

Nur dağıtır dünyaya seferleri.

Allah’a adanmış verilen ömür,

Mekan seçmez ona gelince emir.

Toplar valizini düşer yollara,

Kaygısı yok giderken yad ellere.

Neler bekler bilmez ama huzurlu,

Tek bildiği bu gidilen yol nurlu.

Hizmet aşkıdır bu Allah yolunda,

Ashap tavrı yatar her bir halinde.

Gayesi o gül devrini yaşatmak,

Beyninden dünyanın kahrını atmak.

Ne çıkarsa hazır karşılamaya,

İlah’î bir sevgi aşılamaya.

Bekleyenler sevgiyle kucak açar,

Aşılır engeller maniler geçer.

Yol bekleyen gözler vuslata erer,

Beklenilen her şey yoluna girer.

Ve bir gayret başlar özlem duyulan,

Huzurludur artık yola koyulan.

Yok olur mesafe kısalır yollar,

Hizmete mekandır o yaban eller.

Hasat başlar çaba döner verime,

Amaçlanan ulaşır tam yerine.

Huzurlu gönderen ve mutlu giden,

Ne mübarek bu yolda hizmet eden.