“o trenin bütün yolcuları sütten kesilmiş analar
ve kucağından çocuğu alınmış köylü kadınlardı
ve bir de adı ‘ben’ olan bir çocuk vardı...”
-ey tren, hasretle bekliyorum seni, ilk yolculuğumdun sen benim.
o zaman bir veda yüküm vardı, şimdi ise dinamit lokumu yüreğim,
bakalım tanıyacak mısın beni.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Yaşamın görünmez kablolarında akışkan ve hızlı sinyaller gibi giden ömürler biliyoruz.Tarihin damarlarında kan olup dolaşan,yaşamın ışıklı yanlarına aydınlık taşımak için can olan ömürler...Ve eller biliyoruz,kahredici düzenler...Yaşamın damarlarına keskin ve sivri bıçaklar gibi inen ve ömürlerin oralardan çağlayanlar gibi fışkırmasına neden olan eller biliyoruz...Gün boyu görüntüsünü yenileyen,kimi aydınlık,kimi puslu,kimi karanlık...Gözlerimizin önünde uzun nehirler gibi akan zamanlar biliyoruz...Ve bunları biliyoruz ya bizi biz yapan insan yönümüzle...Zamanı takvim yaprağına indirgeyen bir zavallılıktan ayırıyoruz...Her şiir,bir anın sokağında nöbet bekler,her sözcük o sokaktan haber getirir...Bende bu çağrışımları oluşturan şiirinizi kutluyorum usta,sonsuz saygılar sunuyorum.Teşekkürler bu şiire...
Kutluyorum Cevat bey...Sayfanızda olmak güzeldi.
geçmiş, sıcak acı tatlı anılar, güzellikler.. bir tesbih tanesi gibi dizilmiş dize, dize ve akıcı okunası güzel bir şiire dönüşmüş..alıp bizi geçmişin içine bıraktınız birden..kutluyorum hocam yürek sesiniz hiç susmasın..
Aydınlığın karanlıklarda eridiği yıllardan geçiyoruz.
Adı 'Ben' olan kaç çocuk vardır acaba Şair'in kuşağından ve onlar şimdi nerededirler?
Eskiden en görünmez zamanlar bile bulutların dağılmasıyla birlikte yok olurdu.
Şimdi düşler bile seçilemediği sürecin içinde kıvranıyor.
Biz çok şeyleri kaybederek eksiliyoruz anlaşılan.
Hortumun yuttuğu geçmişle gitti galiba tüm güzellikler,tüm bellekler...
Kutluyorum Sayın ÇEŞTEPE.
Bu şiir bir bene indirilmiş, bizlerin hikayesi, geçmiş ve gelecek mukayese edilerek, bir tren yolculuguna indirgenip oradan hareketle anlatımı. Yolculuk sırasındaki tüneller yaşanan belirsizlikler, karanlık günlerden bahsederken, yarının mechulüne vurgu yapıyor şair, yarının karanlıklarına, tanınmamalara, tanınmayacagına...Sevgili dost her şiiriniz gibi yine mükemmelliği üzerinde olan şiirinizi tüm kalbimle kutluyorum. Esen kalınız...++
Hocam harika bir şiirle bizi nerelere götürdünüz, neleri hatırlattınız, yüreginize sağlik.++
Bu öyle bir şiir ki içinde onlarca 'ben' olan....uzunca bir yolculuk kulaklarda kara trenlerin olanca gürültüsü ezip geçtiği yıllar.. tanırmı ki eski istasyonlar..geride kalan hatıralar..Ne güzel bir rüzgardı esip geçti..Rayların üzerinde kalan anıları yokuşların tanıdık kalp çarpıntılarını hissettirdi yeniden..Zevkle okunan hüzünlü melodisi ve muhteşem anlatımıyla sabaha gelen harika bir şiir.Yüreğinize sağlık..İçtenlikle kutluyorum..Saygı ve sevgilerimle...
Çok harika bir şiir yine hocam kutluyorum antolojime aldım tam puanımı bırakdım efendim saygılar
kayıp şehir gibi olmuş ..yaşanmışlıkları unutan, geçmişi silen, hatıralara saygısı olmayan, vefasız bir şehir tıpkı insanlar gibi.. ince nüanslarla bir iç geçirme yaşamış Cevat hocam kaleminiz.. tadı damakta kalan bir hikayenin finali gibiydi çalışmanız.. göğsümde kala kaldı kucakladığım hayat, hayallerle... kutluyorum.. saygılar şaire ve şiire..
hayatın acı gerçekleri bu dizeleri kutlarım
Bu şiir ile ilgili 94 tane yorum bulunmakta