Yollar, yokuşlar, yolcular Şiiri - Yorumlar

oysa sinemalar yıkılmış, koltuklar çoktan silmişti numaralarını
meydan saati dersen, yiten zamana atmıştı akrep ve yelkovanını…
...peki ya onlar..,
o sokaklar, Ruhi Su türküleri gibi meşaleler yakan şafaklar
ya o şafaklara doğru, yolları kol kola adımladığımız yoldaşlar.
nerdeyse inanacağım, özel tarihimi bir sabotajın yok ettiğini
...hiç kimse tanımadı beni, hiç biri.

Biz artık AVM ciyiz Sn Çeştepe. Siz tanımazsınız bizi. Hoş zaten biz de sizi.
Tüketmekten başka birşey üretemeyen bizi.

'Nerdesiniz' şiirimi anımsadım okurken.

İçtenlikle kutlarım. Çok güzeldi. ant+10
Saygıyla...

Her şiire benzer yorum yazmak doğru değil aslında. Fakat Cevat ağabeyimin şiirlerinde öyle farklı imgeler ve işleniş var ki, bu fark karşısında farklı olamıyor yorumum. Her seferinde bir gönül seyahatinden çıkmış misali, muazzamdı demekle yetinmek zorunda kalıyorum.
Birde kendini bulmak vardır ya şiirde; işte ben yine buldum bir zan mısralar içinde
'“bulvar üstündeydi bütün sinemalar, ilk randevular
ve dudak tiryakiliği gibi dudaktan tüten sevdalardı
ve bir de adı ‘ben’ olan bir genç adam vardı...”

Kutluyorum Değerli Ağabeyim

Bir tarafımız anı, bir tarafımız yaşanan anlar...Yaşam bunlarla tamdır...Yaşanmışlığın izleri değiller midir...?
Şiirinize yaşamın bir ucundan daldık yine...Kutlarım, saygılarımla...

yaşamda en vefasız dost anılar ve geçmiş günlerdir. Hem tanımazlar, hem de geriye dönüp baktığın zaman da insanın kalbini acıtır bunlar. Anmak istemediğin anıları saklayıp örtmezler, güzel anılarını da bir düş gibi ortaya koyarlar. Çocukluğum, gençliğim, hayallerim, dostlarım, hepsi sokak başında kalmıştır, dönüp gelin buraya bile diyemezsin... değerli dost, şiirin beni aldı götürdü. Eline sağlık, düşüne sağlık, yüreğine sağlık. 10 puan, ant.

Bu harika şiiri okuduğumda insana insan olma özelliği kazandıran en başat unsurun ANILAR olduğuna bir kez daha inandım. Dünyaya, bir tarafı henüz aydınlık mı karanlık mı bimediğimiz bir tarafı ise geçmişte kendimizi gördüğümüz bir rüya eşiğinden bakıyoruz. Eskide kalan ışıkları toplayıp, günümüzü ve önümüzü aydınlatsın diye, hüznün yıldızlarını o ışık örtsün diye bir güneş yapıp gökyüzüne bırakmak istiyoruz. Kanayan dizler midir? Yoksa kaybolan düşler midir? O “sivri taşın” gizlendiği yer o “şehri” de içinde gizleyen koca bir yürek midir? Yine kalemini çıplak sayfalarda özgür bırakmış Sayın Cevat Çeştepe. Yürekten kutluyorum.

Kimden : Hazan Armes (25)

Kime : uzungemici / cevat çeştepe

Tarih : 12.03.2013 20:15 (GMT +2:00)

Konu : Yn: YOLLAR, YOKUŞLAR, YOLCULAR - yeni şiir


Geçmişteki ben gelecekteki bana yabancı değildir elbet... yanımdan geçerken omzuma çarpan kişi kadar...

müthiş satırlar var şiirin içinde...okuyup da etkilenmemek mümkün değil...tekrar tekrar yüreğinize sağlık efendim.

Çok değerli üstadım yine kaleminizden mükemmel bir şiir. Son zamanlarda okuduğum engüzel şiirlerden birisiydi: Yüreğinize sağlık, iyiki varsınız. tabiki 10 puan; saygı ve sevgi selamlarım ile...

şehir; ıssız yokuşun başına, bırakmıştı çocuğu kucağından
nice bilinmezler gibi, bugün atacağı bu feryadı o gün duymadan…
...kim bilir..,

yürektan, akıcı, su gibi sunum...İnsanı alıp götürüyor.Kaleminize sağlık üstadım.Saygı ve selamlarımla.

kayıp listelerinde bile yok adım/
demek ki ben o günleri asla yaşamamışım.
yollar, yokuşlar ve yolcular derseniz/
onlar ya yoktular ya da ben hiç tanışmamışım. Bende efendim aynen öyle-yüreğinize sağlık-muhteşem-saygılar..

kalemine sağlık üstat...saygılar..