Yollar Yıllar Arayışlar Şiiri - Dinmez Er

Erken kalkıyorum.
Erken yola düşen çok yol alır,
Sözü var ya hani,
Sözde kalmasın diye yürüyorum.
Bir yol ayrımında küçük bir mola,
Kimseler görünmüyor ortalarda,
Ben, düşüncelerim senli hayallerim…
Başım üstünden uçup giden kuşlar,
Turnalar sıra, sıra dizilmiş göçüyorlar.
Bakakalıyorum arkalarından hüzünleniyorum.

Kulağıma doluyor ansızın anı şarkılar,
Gideceğim yer, söyleyeceğim söz, göreceklerim var.
Doludizgin, bir kısrak gibi koşuyor zaman,
Yollar ıssız, sessiz eni, boyu, sonu belirsiz.
Daha çok var sabaha günaydın demeye,
Nefeslenmeye, doğaya türküler söylemeye,
Geçmeyen baş ağrıları, mahpusluk yılları,
Volta da gardiyanların tek düze ayak sesleri,
İç sese kulak ver, dinle ne diyor?
Zehretme hayatı kendine sırası mı şimdi!

Bir çınar gövdesine yasla terli yorgun sırtını,
Sisleri yırtıp güneşi görmek isteyen sabahı bekle,
Aydınlığa, sevgiye yürürsün turnaların uçtuğu yöne,
Çalı bülbülleriyle, şiirlerle kol kola yola çıkarsın,
Hüzünlendirse de yolculuklar güzeldir yine de,
Yüzde kalpte bıraktığı o buruk acıyı tatmak,
Kanıksanmış günlerden kaçmak kurtulmak,
Yollar boyunca kendinle hesaplaşmak,
Doğanın seslerini dinleyerek dinlenmek özgürlüğü,
Sen, senle baş başa iken aklına düşen O’ndan,
Uzaklaştıkça onu daha çok sevdiğini anlayacaksın,
Yürüdüğün, yollarda, yorulduğun yıllarda,
İnsanın kendini arayan gezgin olduğunu öğreneceksin!

Çeşme / 2017. 06. 03. /