Yolcudur her bir insan; baki değil şu arzda!
Gelir cemi; tek yoldan, tefrik olur dünyada.
Herkes insan sureten; tercihler farklı tarzda,
Kimiler öze gider; kimide gider yâd’a.
Herkesin gelir yolu; ancak ruhlar ilinden,
Unsurlara uğrayıp, geçer âdem belinden.
Sonra gelir dünyaya; rahm-i mader yolundan,
Kanunu böyle koymuş; âleme Kadir, Huda!
Göndermiş mürşit diye; binlerce nebi resul!
Ellerde yüz dört kitap; öğretir edep usul.
Şerh edip, faş ederler; yapılır kulluk nasıl,
Ahirde sultan olur; kulluğu eden eda!
Müminin yolu gider; daima sağa doğru!
Rızaya o yol gider; şüphesiz ve dosdoğru.
Münkirler soldan gider; kıstasta o yol eğri!
O yolla nar’a gider; dinini eden feda!
Cennetin çevresine; döşenmiş bin bir engel!
O yöne yönelene; iblisler atar çengel.
Nefis, dünya ve akran; diyorlar”bize dön gel!
Çağrıya kanan insan; mahşerde olur geda.
Zevklerle dopdoludur; cehennemin etrafı!
Kanıp’ta gidenlerin, onlarla olur mahvı.
Tövbeyle rücu edip; bulmazsa nadan affı,
“Eyvah’lı” eninlerle; daima dolar seda!
Bazı yol doğru gibi; velâkin gitmez hakka!
Çok süslü caddeler var; giderler sırf na hakka.
Aldatır kimileri; dünyalık bir nafaka!
Yanlış’ı tercih edip; kendini atar od’a!
Kabirden geçer yalnız; ebede giden yollar!
Mizanda hesap verir; vasatlar, sağlar, sollar.
Sevabı ağırları; Hak Mevla nur’a yollar!
Günahı galip gelen; ne yazık od’a gide!
İlahi müminleri; saptırıp atma nar’a!
Affedip zararları; mizanda geçir kar’a!
Habib-i edibinle; gönder o hoş diyar’a!
Bu fakir o uğurda; canını feda ede!
19.08.2007-İzmir-
Bünyamin DemircanKayıt Tarihi : 19.8.2007 11:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
insanlar ruhlar aleminden gelip,önce unsurlara,sonra rahm-ı madere,sonra dünyaya uğrayıp imtihana tabi tutulurlar.imtihanı kazanmak kolay değildir.zira önünde binlerce yol,cadde ve patikalar vardır.bunlarda hak olan süluk etmesi gerekmektedir.bunada,şeytan,nefis ve su-i akran denen hasımlar müsade etmek istememektedir.fakat insanın yardımcısı; başta ALLAH(CC) ve sevgili habibi vede yüce kitabı vardır.onların yardım ve rehberliğiyle,hakkı,hakikatı bulması ve iradesiyle o yola yönelmesi mümkündür. devamı şiirde!
'İlahi müminleri; sapıtıp atma nar’a! ' bu sözdeki fiille fail arasında bir tutarsızlık mevcut gibi... saptırmak fiili belki uygun düşebilir, lakin sapıtmak fiili yakışıksız ve mana itibariyle boşlıkta kalmış...
SAYGI ŞİARIMIZDIR...
DUA borcumuz...
Affedip zararları; mizanda geçir kar’a!
Habib-i edibinle; gönder o hoş diyar’a!
Bu fakir o uğurda; canını eder feda!
güzel bir şiir okudum yüreğin ve kalemine sağlık
selam ve dua ile
TÜM YORUMLAR (3)