Yollar Var... Şiiri - Kasım Kaplan

Yollar var insana tuzak kurarken,
Yollar var huzura safaya gider.
Yol var ki sonunda gurbet var iken,
Yollar var hasretten, sılaya gider.

Bir yol var dönülmez asla geriye
Ağlayarak başlar susunca biter.
Geriye dönüş yok hep ileriye,
Ta beşikte başlar mezara gider.

Bir ince çizgidir çizmiş Yaradan,
Her canlı gelirde geçer buradan.
Bir kez yola çıkan dönmez oradan,
Topraktan yükselir, fezaya gider.

Keskindir kılıçtan, incedir kıldan,
Yalnız mümin geçer bu zorlu yoldan.
Orda el çekilir isyankâr kuldan,
Hesap ile başlar, cezaya gider.

Yollar var gitmeye yetişmez yıllar,
Yollar var sonunda kavuşur kollar.
Ömürler biter de hiç bitmez yollar,
Anneden başlar da Mevla’ya gider.

Bir yol ki öteden gelir ezeli,
Kimi zevkle yürür, kimi çileli.
Kimi sürünmekten bükülür beli,
Faniden gelir de Beka’ya gider.
Kasım KAPLAN