Yollar örtülü.
Boğazlar kapalı,
motorlar susmuş.
Dünya hep böyle var olmuş gibi
şaşıran yok.
Bu ıssızlıkla yaşamışlar,
hiç hareket etmemişler gibi,
Çakılı kalmışlar bu beyazlığa.
Hareketsizliğe inanmış bunlar!
Bu an artık hiç değişmeyecek gibi,
benide çakacak içine.
Bir pastoral kartın öznesi olacağım.
Anlamsız bulduğum bu hareketsizliğin bir parçası.
Sürekli onu inkar ederek,hayali isyanlar düzenleyerek...
Zaman durmuş.
Takatim kalmayacak düşünmeye,
inanç bana da bulaşmış.
Dışımda ama üstümde gelişiyor,
hareketsizlik.
Yorgunum uyumalıyım.
Kayıt Tarihi : 31.3.2007 19:23:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Otobüs durmuştu.Her yer beyazdı.Kaç yıl önceydi tarihi tam hatırlamıyorum ama o anki hisleri hatırlıyorum.Kaydettim bir köşeye,gerise de bugüne kısmetmiş.
Kocaman güzel
kutlarım
TÜM YORUMLAR (3)