Yollar Ortasında Turuncu Şiiri - Seyfi K ...

Tasını tarağını toplasan
Sahil yolundan tarlaların arkasından sen selvilikleri
Ben servibülendi
Koynunda saklanmış bir masal gibi
Tane taneleşen narınca
Ortalıkda...yollar ortasında...turuncularda
Haline koymasan zahmeti ve çünküleri
Beyaz salınımlı bir yelkenin sulara yorgun ırmakları indirdiği
Çağırsan o sana yenilenen çocuksallığını
Küllenmesen hiç, artık hangi sebeplere yanmışsan
Hiçbir şekle sığmayan sevincinden hiçbir damlasını
Susmasan
Ulaşılmayan kıyılarında koymayarak bütün güleçliği yüzüne
Açılsan ve yayılsan mevsimlerini bahar çağına erdiren güller gibi
Bir yalnızlık senden
Öbür yalnızlığın peşinden koşarcasına buğusu bağrında tüten
Cezvelerde telvesi tortulanmış yılların hatrında kalan çünküleri
Közlediğin kahvelerden
Elini çekmesen o korunda kaynayan muhabbetini
Hangi uzakta çünkülerin..çünküsünü
Nicesi neresinde hangi mahsurluğun
Çünküleri gökkuşağının rengine has ve gökyüzünün dengine
Senci ve benci süzgün
Dilden düşmesen..
Hayalin uçsuz bucaksız iplerine dolanmış bozkırlığın
Gönülden bağlansan bir uçurtmadan bir maviye..
Binbir maviden öteye
Esmek nedir bimeyen rüzgara sen gösterseno arsız yolu
Sırııııl sıklam ve renkahenk
Seni bana tarif eden aşka dönsen göğçek ğöğçeğe
Çil saldığın topraktan
Hudutsuzca adımlanmış çocukluklar gibi... Dipdiri..
İkindilerden devralma akşamları avutup
Papatya döşeklerinde uyutarak
Sabahı sabaha saysan
Bizde kalarak hatır..Aşkın hatırında biz
Unutmadan...Unutulmadan

Seyfi Karaca...........Mayıs / 10