Bitti altmışiki, geldi altmış üç
İçimde bir korku, tahammülü güç.
Mevsimler bitiyor, ayrılık mı var
Ahrete uzayan kısaldı yollar.
Sensizliğin adı zaten ölümdür
Ömrün son deminde beni sen güldür
Sen de gül, arkamdan ağlama sakın
Zamanım kısaldı ölümüm yakın.
Ey ölüm, inan ki korkmam hiç senden
Bu mavi âlemden göçüp giderken
Endişem arkamda kalan o yârdır
Kalbimde sevgisi, hasreti vardır.
Her gece duânda hatırla beni
Ömrünce unutma seni seveni
Arada bir olsun kabrime gelip
Bir sarı gül bırak, duâ edip git
Sana hiç doymadım, doymayacağım
Bir aşk çiçeğim ki solmayacağım
Ağlama sevgilim, çölde serapdın
Son demde sen beni bin yıl yaşatdın
Mevsimler bitiyor ayrılık mı var
Ahrete uzayan kısaldı yollar.
İstanbul, 26.10.1994
Sadun AksütKayıt Tarihi : 19.11.2006 16:33:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Müsadenizle bu şiiri kendi sayfama 'misafir şiir 'olarak asacağım.
En kalbi selamlarımla.
cenab-ı Hak sağlık ve esenlikler versin...
TÜM YORUMLAR (1)