Yollar da Biter Şiiri - Hasan Çağlayan

Acıdan ve sızıdan; sözden, yazıdan geçtim.
Yollardan geçiyorum, onları yaren seçtim.
Maveraya uzanır, ümitlerden yanadır,
Düşer yollara gönlüm, ‘vira! ’ sevdalaradır.

Yollar sarmaşıklara dönüşür, beni sarar.
Yollar asırlar boyu kutlu durağı arar.
Yollar içimden geçer, içim yollarda üşür.
Verin yolları bana, onlar benle örtüşür.

Toz toprağa bürünür, kalbim yola doğrudur.
Kalbim, yolların sonu bir olana doğrudur.
‘Yollar da biter! ’ diye bir ünlem, bir haber sal.
Yolların öyküsünü sallanan ellerden al…