yollar bomboş
sokaklar sessiz
nerdesin ey sevgili
soldu seninle gezdeğimiz
parkın çiçekleri
bizi birbirimize bağlayan yollar
ip gibi koptu ortadan
bilmem neyi bekler zalim yollar
birleşmezlerse eğer kalbim yerinden kopar
buhar misali kabarık yüreğim
sesimde deniz birikiyor vuruyor beni kayalara
sonunda fırtına olup uçurdun beni
bak feda ettim senin için kendimi
bir mermi gibi sürüyorum şiirleri göğsüme
hergün savaştan ölüler kaöırıyorum
meydanın orta yerine
sırtımdaki yük büküyor belimi
aşk ağrısı galiba kırılıyor kemiklerim
bakıyorum sırılsıklamsın
silecek yer arıyorsun gözyaşlarını
ama bulamayacaksın
YÜZÜNE HİÇ UĞRAMASIN BAHAR
EN SONUNDA BİTİRDİN BİZİ YAR
Kayıt Tarihi : 9.6.2006 16:42:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!