Yoldaş Şiiri - Fikret Arslanhan

Nerelisin yoldaş
hangi diyardan beri gelirsin
yorulursun hızlı gitme
yolun sonu yok yoldaş acele etme
sendemi yoksa
yani sendemi nazlıcan
selvi boy çirkin huy kurbanısan
yoldaş dur hele acele etme
sendemi bir soysuza değişildin
karanlığa yazdığın
gün doğarken sakladığın
aşk kurbanı sevda kurbanısın sende
öylemi yoldaş öyle değilmi
sende terkederken yurdu
dönüp ardına son defa baktınmı
son defa içtinmi buluştuğun pınardan
öptünmü mejnun misali
onu gören her gözü
bir avuç koydunmu cebine
kokladınmı bir daha unutmayacakkadar
bastığı topraktan
bir iki tel saklamadınmı saçlarından
bu ikisi kalır yoldaş bu ikisi
ikiside sevda gibi çürümez
eskitmez anıları
adını yazdınmı
silinmez çakmak kayalara
bir işaret bıraktın deyilmi yoldaş
del olup dönersen
tanımak için köyünü
hani yaşamaktan deyil
o günden sonrayı
yazdığın ismi bulasın
son defa okumak için
birdaha hatırlarsın belki
son bir kere daha görürsün
hayalde olsa
belki mezarın yan yana düşer
oda yeter deyilmi yoldaş
öyle deyilmi
dur hele yoldaş
derman kalmadı dur hele...