Yoldaş Şiiri - Mehmet Nacar

Elimden tutarak gidelim deme,
Bayrağım önümde olmadan gitmem.
Duygu diyarında aşk meyhaneme,
Onuru yanıma almadan gitmem.

Kullara kul olan yoldaşım olmaz,
İhanet suyuyla deryamız dolmaz,
Hazan bahçemizin gülleri solmaz,
Hüzün bulutunda kalmadan gitmem.

Soysuzluk rüzgârı başında esen,
Kalbinde fitneden bin türlü desen,
Dolar mihrabına secde edersen,
Beyninden kirleri silmeden gitmem.

Lekeli cüzdanın parayla dolu,
Benim yüreğimde insanlık pulu,
Nereye vardığı bellisiz yolu,
Kahpenin elinde ölmeden gitmem.

Ruhunu şeytana sattığın belli.
Bende tekbir vardır iman temelli.
Ayağı dikenli elleri güllü,
Yoldaşın hasını bulmadan gitmem.

Bu çağda aç yaşar şerefli olan,
Namuslu olmalı dünyama dalan.
Yaşayan posasın yalandan yalan,
Hakikat yolunu bilmeden gitmem.

Yurdumuz aynı da dünyamız ayrı,
Düşüncen marazlı inancın sayrı.
Ben aklımı paspas yapmışım gayrı,
İlim kapısına salmadan gitmem.

Yoluna devam et haydi eyvallah,
Sana paran yoldaş bana da Allah,
Alçakla gezinmek dervişe günah,
Keşkülüm sevapla dolmadan gitmem.