Yoldaş Şiiri - Umutcan Bayındır

Yoldaaş.. Ayrılık vakti mi geldi he söylesene. Şimdi birimizin yüzü sağa, birimizinki sola mı bakacak söylesene? Kaderlerimiz de ayrılacak mı yoldaaş? Doğduğumuz an'dan bugüne kadar elele yürüyen kaderlerimiz şimdi birbirine sırtını dönerek adımlar atmaya mı başlayacak? Ne olurdu (?) bizler kaderlerimize sırtımızı dönüp, inadına, inadına hiç tükenmeyecek bir dostlukla kendi yolumuza devam etsek. Ayrılık şart mı oldu yoldaş? Söyle çekinme, söyle bana.. 'Anlasana be adam bir daha tokalaşamayacağız' desene yoldaş. Atsana beni de kaderimle beraber bir kenara! Dayanır mı yüreğin bu kadarına? Yapma yoldaş.. 1 dilim ekmeği bölüşüp parça parça yediğimiz günleri boğazıma tıkama sakın.. Aynı sudan içtiğimiz, aynı yastığa baş koyduğumuz, aynı kadere boyun eğdiğimiz günlere karşı beni küçük düşürme yoldaş. Haydi bin git şurdan bi arabaya bana da elveda de. Ama bil ki peşinden geleceğim. Yok öyle benim iyiliğim için kaçıp gitmek. Yok öyle kendi başın dertte diye benim başımı sağlama almak! Ben bugüne kadar beraber yedim, beraber içtim, beraber uyudum, beraber ağladım, beraber güldüm seninle.. Yetmedi mi bunlar? Beraber ölürüm yoldaaş.. Farketmeez.. Kader aynı, dert aynı, sevinç aynı.. Son nefes de aynı olacak aynı! !