İnsanlar hep üzgün yaralı böyle:
Paramız pul olmuş doğrumu söyle.
Haramiler çalar, çırpar her yerde.
Ğaripler, yetimler ağlıyor öyle...
Bazen yağmur vurur, bazendede sel.
Dostlar birbirine sanki birer el.
Bülbüller yerine karğalar öter.
Bilmem bu gidişat ne güne sürer? ..
Kimileri yüzer zevku, sefada.
Kiminin eakmeği yoktur sofrada.
Köylü,şehirli hepsi israfta....
Koşar bir çok insan karanlık yolda.
Bazısı devayı arar zehirde.
Zehirden olurmu devalar derde?
Çare taklit değil özdedir, özde.
Yolcuyuz hepimiz aynı gemide..
Alttaki, üsteki aynı gemide.
Yalnış gözle bakma sakın bir ferde.
Gün gelir kapanır bu süslü perde:
Evini yaparlar karanlık yerde.
09.11.2006 Almanya
Kayıt Tarihi : 11.11.2006 13:08:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!