Yolculuk Gözlemleri Şiiri - Adnan Deniz

Otogardayım.Geç kalmamak için sabah erkenden kalktım.Ankara otobüsünün kalkış saati 10:30. Saat 11'e geliyor hala araç görünmüyor.
Otogarda ki görevliye sordum.Hani araç 10:30'da kalkıyordu? Görevli gayet sakin bir şekilde 20 dakikaya aracımız gelir diyor ve hiçte bu durumdan esef duymuyor!Sahi koca koca otobüs şirketleri,Sizdeki bu durumlar nasıl aymazlık?!

Otobüs geldi, araça bindik.Şöför demez mi kadirliye uğramamız lazım.Yolcu alacağız.Daha neden bile demeden gerekçeleri hazır!Ama bileti saat 10.30 verdiniz dememi bile duymuyorlar.Öyle bir sistemsizlik ki sormayın!Bakalım daha neler göreceğiz?

Şu anda kadirlideyiz.Hani bizi Ankaraya götürecekti bu Otobüs?Bu sirada saat 12.00.
Bakalım daha neler göreceğiz?

Otobüsün camlarindan yol kıyılarını izliyorum.Geçtiğimiz yollar yer yer yamali.Yol kenarlarina ekilen mısır(Darılar)adam boyunu geçmiş,Yer yer ekin tarlalari gözüme çarpıyor.Birde alabildigince Günebakan(Ayçiçegi) tarlalarına raslıyoruz.

Adanadayız.Hiç bir açıklama olmadan otobüsü tamirhaneye çektiler.Araçın içindekiler sinirlendi,bağırmalar başladı.Saat 13.40 Halâ Adanadan Çikamadık.Bu sırada
Herşey yolunda gibi şişman bir bayan muavin
İstemsiz bir şekilde otobüsün içine bir seyler sıktı.Sorma,açıklama veya müsade diye bir kavramın olmadığını bizzat gördük.Ve nihayet Ankara'ya hareket başladı.Ankaraya sağ salim
Vardım.Valizleri alayım diye,ne göreyim Hediyelik götürdüğüm kiraz kutusu yok.Bereket üzerinde telefonum ve ismim vardı.Beni aradılar.Aktarma yaparken bizim kirazlar geri kozana gitmiş.Neyse sağ salim ankaraya ulaştım.Ne yapayım,bunada şükür demekten başka.