Yolculuk Başlar Şiiri - Sadullah Celik

Ansızın kapıda soğuk bir rüzgar
Nefes biter, vücud düşer, ruh çıkar
Yığılan mal, hayat olur tarumar
Gerçek ufuklara yolculuk başlar.

Uzun emel bir darbeyle son bulur
Cansız beden elbiseden soyulur
Beyaz kefen kabirde moda olur
Toprağın özüne yolculuk başlar.

Ömür biter, kalp başlar inlemeye
Çoluk, çocuk der, döner bilmeceye
Vakit yetmez, dönüp veda etmeye
Omuzlar üstünde yolculuk başlar.

Beden yaprak gibi sararır birgün
Kimine acı verir, başlar sürgün
Kimine cennet olur, daim düğün
Acı ama gerçek yolculuk başlar.

Yaşam dağlarına yalnızlık çöker
Eller titrer, gözlerin feri söner
Dünya, başka kimseler için döner
Ahiret yurduna yolculuk başlar.

Yer, gök inler kalpleri kaplar keder
Her doğan bu dünyaya veda eder
Öbür aleme içten merhaba der
Büyük, küçük denmez yolculuk başlar.

Dönüşü olmaz bu ani gidişin
Kader, önüne geçilmez bu işin
Buz gibi toprağa cansız inişin
Sonsuz limanına yolculuk başlar.

İki seveni buluşturan desen
Damak tadını bıçak gibi kesen
Kutlu vadilerden gönüle esen
Sam yeli adında yolculuk başlar.