Yolculuk Şiiri - Mehmet Halil

Yılları ve ömrün sınırlarını düşünmezdim
Gençliğimde geçmezdi günler ve dersler
Şimdi, en çok ulaştırma bakanını severim
Daha otuz beşinde yolun yarısı dediler…
Çalışkan bakan aklıma gelince gülüveririm
Şirketiyle, binlerce kilometre yol döşediler
Bitmeyen kilometrelerce yolculuklar edindim
Mehtaplı bir gecede, ayla yan yana gider gibi
Ben giderim, yol uzar, yol uzar, ben giderim.
Ömürleri uzatır, bakanın ‘Hayındırlık şirketi’
Yolun yarısı bile değil, daha da gerideyim…
Yol yormaz insanı, yorucu olan yolun bitimi.
Tüm hazine yollara gitse de, şikayetçi değilim
Şirketin çıkarlarıyla benim çıkarlarım birleşti
Paranın parlaklığı, zenginliği şehveti o biçim
Şimdiye çoktan iki metre toprağım eşilecekti
Yollar uzadıkça, önümde işim uzadı benim
O para kazandı, bu ‘abdal’ı da işle ihya etti...
Biz anlaştık! Bütün alçaklığımla itiraf ederim.
Biz anlaştık, yüreklerimize yazıp sözleşmeyi.