Biz, ağaç gölgesi görmemiş
Topraklarda büyüdük.
Hep yokuştu yolumuz,
Düzlüğü hiç görmedik.
Uzun havalar söylerdik,
Uzun yollara inat.
Dilimiz gibiydi,
Türkçeydi çilemiz.
Doğduğumuz topraklara
Benzeriz biz.
Susuz, yağız, çaresiz...
Emanet bilip toprağı,
Vatan dedik,
Bayrak dedik,
Hak dedik...
Hak bildik yolumuzu,
Sevdamızı hak belledik.
Girmedik renkten renge,
El gibi.
Hep yolcuyduk,
Ve hep yoldaydık.
Farkında değildik,
Tabanımızın delindiğinin.
Fakat farkındaydık,
Emanetin sahipsizliğinin.
Kayıt Tarihi : 6.2.2004 16:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Turgut Yıldızan
TÜM YORUMLAR (1)