Yolcu II Şiiri - Erol Dal

Sen suya hasret,
Ben sana,
Kapım ardına kadar açık;
Vur, yolcu.

Yorgunsun,
Yer hazırlayım;
Yatağım senindir;
Uzan, yolcu…

Gecelerce üşüdün kim bilir?
Soğuk yakmış tenini,
Titriyor ruhun belli,
Ellerim sıcaktır;
Isın, yolcu…

Nefesin ürkek ve yorgun,
Duyuyorum atışlarını kalbin,
Avlum tenhadır;
Sokul, yolcu…

Işığa meftun gözlerin,
Zifir karanlıklarda sesin,
Kandilimde yağ var;
Yak, yolcu…

Soruyorsun ötesini yolun.
Ne gördüysen gelirken,
Göreceksin yeniden.
Yol dediğin nedir ki!
Suda yüzen gemi.

İpleri narin yelkenin;
Kal, yolcu…

12/08/05-Mekan