YOlCU
Kimler kimler bu geçmedi ki bu zorunlu çileli maşaketli bu kervanda zorunlu onu da bilmem ki anlamaya, anlatmaya maharet ister yeter ki gidilen, gidilecek yolu bilelim.
Bu öyle sıradan ya da sırat köprüsünden gidilen bir yol değil ki ta ilk düşünen insan oğlu ile başlar , Habil ve Kabilin kavgasıyla mazhar olmuştur insan yolu.
Bu Öyle kutsal bir yol ki sayısız derviş geçti kimi yolu bitirdi kimi yarıladı kimi erişmedi erişemedi kimi de rüyasında buldu yolunu ne çare kimi gönlündekini çölde ararken gönlü çöl kapladı kimi de sonsuz pınarlarda aradı durdu adını dünya aleme duyurdu o pınarlarda geçmeyen susuz kaldı ama namsız da kalmadı her iki cihanda Fuzuli, Mecnun misali anlatılır durur.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta