Bir damla suyun tınısıyla huzur bulur ruhum,
Uçsuz bucaksız denizlere varmak için,
Onun hayaliyle yol alırken kalbim,
Kendi içimde ararım O'nun sırrını.
Aşk, bazen bir vuslat,
Bazen bir ayrılık
Yar’ı ararken yandığım bu yolda,
Yolun kendisi olur artık en büyük sır.
Ey dost; hani derler ya,
Işık, göze değil gönle doğar.
Bir zerreyken evren olur içim,
Ve ben tüm evreni taşırım yüreğimde.
Kayıt Tarihi : 30.12.2024 09:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hayırlı, meşru, fıtri, makul, sıhhatli ve baki muhabbetler dilerim.
TÜM YORUMLAR (2)