Yolcu Şiiri - Kadir Orakçı

Zaman akıp gider de, dönmez bir daha geri.
Tohumlar ağaç olur, gençler ise ihtiyar;
Gökten inen yağmuru emer yerin süngeri,
Her nimet bu topraktan insanoğluna yağar.

Taşın bile deseni farklı farklıdır neden?
Nasıl bir ihtişamdır, bilmem bu nasıl sanat;
Emsalsiz sanatkardır onu yoktan var eden,
İstese de çıkamaz emrindedir kainat.

Bir alem ki, dönüyor çizilmiş yörüngede,
Bu dünya insan için sanki kurulmuş Pazar.
Doğumlar ve ölümler hepsi birer dengede,
Rahimlerde olanın, yarın yurdudur mezar.

Yarı yolda bırakır seni dünyada kalan,
İpekli kumaşlarla diktirdiğin elbise.
Üç günlük misafiriz, sakın inanma yalan;
Ateşlerin sultanı olan hain iblis e.

Yarın mahşer gününde, hesabımız görülsün,
Bakalım arşa kadar kimin uzarmış boyu,
Sen Habilce yaşa ki, ölen ruhlar dirilsin,
Cinayetler işlerken Kabil in katil soyu.

13.05.2013
Kadir ORAKCI