Ay doğar vadilere, alaca karanlıkla
Yıldızlar akar gider, bakıp bakıp daldıkça.
Hafiften ışık sarar, ufkunu birden bire
Geceler uzar gider, ıslak nemli bir dere.
Yolların yolcususun, aldırmadan gök yüzüne
Ufukta kızıl çizgi, ne şafak ne de güne.
Savrulan hırçın sele, dalgalar boşaldıkça
Artar nasırların, ayağında yol aldıkça.
Arkanda bıraktığın, tozlu toprak dar yola
Geceler şahit olur, geçtiğin karlı dağa.
Usulca fısıldanış, biraz kırgın serzeniş
Mesafeler tükenir, zaman durgun ve sessiz.
Kayıt Tarihi : 22.2.2011 12:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!