Nedir Bu durgunluk
Zamanı yontular gibisin.
Bastığın toprak çığlığı koyuvermiş
Halin genç olsa da ihtiyar gibisin
Titriyorsun ellerin ürkek
Ey yolcu! Duracak gibisin
Korkutuyor seni yaprakların hışırtısı
Yüz vermiyor mu yoksa ayakların
Zorların içinde ki kolay gibisin
Yakana yapışmış dulların karısı
Ey yolcu! Üşüyor gibisin
Ne o? Yüreğin mi tekledi yoksa?
Gül bahçesinde yürüdüğünü mü sandın
Ne cevap vereceksin bülbül sorsa
Sorumluların içindeki sorumsuz gibisin
Parmakların bir şey arıyor
Ey yolcu yorulmuş gibisin
Sorularınla baş başasın
Kimsin? Nerden geldin? Nereye gidiyorsun?
Sözlerin bittiği yerdesin
Konuştur gözlerini şimdi tam sırası
Başladığın yolu bitirecek gibisin
Azığın ne çabuk da bitmiş
Gönül kapıların açılmış
Ne Ahmetler ne de Leylalar girmiş
Ey yolcu!
Denizlerdeki sabır gibisin!
İsmin yok! Adın yolcu
Haddini bil! Bak karıncaya
İbret alan demir bile erir
Yağmur bir yol tutmuş…
Ey yolcu!
Karabulutlarda ki dua gibisin
O nasıl bakış öyle!
Taş çıkartırsın ölülere
Konuş bir şeyler söyle
Ey yolcu
Yazılmamış şiir gibisin..
27.01 2000
Adem KorkmazKayıt Tarihi : 17.6.2002 01:34:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!