Yola Gelmez Soysuzlar Şiiri - Veysel Şimşek

İki ayak üstünde adam olmakta yetmez,
Çoktur aramızda saysanda bitmez,
Gavur parasıyla beş para etmez,
Adam olmaz yola gelmez soysuzlar.

Umurunda değil Dünyayı tınlamaz,
Dediğim dedik der seni dinlemez,
Hoş görüden İnsanlıktan anlamaz,
Adam olmaz yola gelmez soysuzlar.

Seni sever varsa çıkarı eğer,
Yalan sözler ile kendini öğer,
Hayvan imiş insan değilmiş meğer,
Adam olmaz yola gelmez soysuzlar.

Kendini beğenmiş bir ruh hastası,
Suratına yansır kalbinin pası,
Yalan söyler yalan sözün ustası,
Adam olmaz yola gelmez soysuzlar.

Yalakadır takla atar üç kuruşa,
Gider rekabete gider senle yarışa,
Kavga eder hiç yanaşmaz barışa,
Adam olmaz yola gelmez soysuzlar.

Sakın böylelere fırsatı verme,
Dost sanıp sırrını ortaya serme,
Ancak böyle olur sonradan görme,
Adam olmaz yola gelmez soysuzlar.

Haset hesat kin tutmadan duramaz
Çıkarına ters düş seni aramaz,
Böyle İnsanlar evlatta olsa yaramaz,
Adam olmaz yola gelmez soysuzlar.

İnsan yaratılmış hayvan bedeni,
Sade nefise köle yok bir nedeni,
Bunlar sahtekârın önde gideni,
Adam olmaz yola gelmez soysuzlar.

Böylelerin cehennemdir mekanı,
Şaka yapar kabül etmez şakanı,
Veysel der bunlardan yırttım yakamı
Adam olmaz yola gelmez soysuzlar.