Acabalarla dolu kaygı yükünü doldurmak mıdır yolcu olmaktaki gayesi insanın
Ya da ya dalarlamdolu kendini kaybetme korkusu mudur Paslı bir Mıh gibi çürümüş ıslak bir tahta üstüne öylesine durma isteği
Ve en üst manasıyla kendinin öz benliğinin farkına varmak için çıkılıyorsa yola
Kimi dostuna arkadaşına komşusuna sevdiğine kendini aramak için gider
Kimi ise kendini yitirmek adına
Belki de kendimi kötü sevmemdi yalnızlığı zindan eden bana
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta