Yol Yorgunu Şiiri - Zehra Dee

Cicek ne kadar kirgin olsada yüz cevirebilirmi günesten?
Gece gündüzsüz, gündüz gecesiz olurmu?
Kimin gücü yetmis pervaneyi korumaya atesten?
Mechul ki.....
Hayata tekrar baslamak sil bastan
Unutmak gecmisi, söküp atmak icinde ne varsa canini acitan
Kacmak bu her tarafi sen kokan diyarlardan
Söyle yar kolaymi vazgecmek?
Sadece kaldigin yerden devam edebilirsin
Dönüs yok, cikis yok.....
Yürümek zorundasin ölümle hayatin arasindaki ince cizgide
Hayal ve gercek, dogru ve yalan arasinda
Iste benimde bu aldanislarimin icinde
Senden bir iz bulabilmek icin bütün arayisim
Kendimle de henüz bitmedi hesaplasmalarim
Mechul ki.....
Sonsuzluga dogru
En yakininin en uzak olacagi gün ve ondan sonrasi
Seni görmek nasip olacakmi?
Öyle bir mechulki
Vuslati ertelemek ne kadar dogru bilmem
Kolay degil elbet.....
Yol yorgunu yüregim
Aklimda bin düsünce,
Kalbimde binbir cizik,
Pismanliklarimin, yalnizligimin arasina
Gömdüm icime seni beni
Tuttum nefesimi,
Bekliyorum gelmeni yada sonsuza kadar benden gitmeni…..