Masmavi suların üzerinde mütemadiyen kımıldayan su damlacıkları henüz uyanamamış,sabahın loş ışıklarına kendini bırakmıştı.
Sabah mahmuru gözleriyle mavi suların üzerinden uçup giden kuşun kanatlarında sanki sabahın çiğ taneleri,beni görün nidasına çıkmıştı.
Dağlara doğru hizaya girmiş gibi dizilen ağaçlar,rüzgarın tutturduğu hışırtı temposuna
Kendisini kaptırmış mütemadiyen sallanıyordu.
Bana dünya ' yı sorma sakın...!
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Devamını Oku
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta