Yol ve Sabah Şiiri - Adnan Deniz

Yaprakları dökülmüştü ağaçların,
Hava da bir o kadar soğuktu.
Duruyordu herşey olduğu yerde
Bazen kuşlar pır diye uçuyordu

Dağların tepesinde duman vardı
Sis kaplamıştı yolların her yanını
Bir adam atın yularını tutuyor,
Üşüyerek kestirmeden gidiyordu.

Uzanmıştı dağlar göklere doğru,
Sanki dağlar gökleri emziriyordu.
Ağaçların boynu büküktü rüzgardan,
Sağa sola durmadan sallanıyordu.

Bir şehir görünüyordu uzaklardan
Üzerine şehirin yağmur yağıyordu
Bir köpek koşuyor,bir horoz ötüyor,
Bu şehirde yine sabah oluyordu.